դրամավարկային քաղաքականության

դրամավարկային քաղաքականության

1. Ներածություն դրամավարկային քաղաքականությանը

Դրամավարկային քաղաքականությունը վերաբերում է այն գործողություններին, որոնք ձեռնարկվում են երկրի կենտրոնական բանկի կողմից՝ տնտեսության մեջ փողի առաջարկը, տոկոսադրույքները և վարկերի հասանելիությունը կառավարելու և վերահսկելու համար: Այն վճռորոշ դեր է խաղում տնտեսական աճի, գնաճի և զբաղվածության մակարդակների վրա ազդելու գործում:

2. Դրամավարկային քաղաքականության բաղադրիչները

ա. Տոկոսադրույքներ. Կենտրոնական բանկերը օգտագործում են տոկոսադրույքի ճշգրտումներ՝ փոխառությունների և ծախսերի վարքագծի վրա ազդելու համար: Տոկոսադրույքների իջեցումը խրախուսում է փոխառություններն ու ծախսերը՝ խթանելով տնտեսական ակտիվությունը։ Ընդհակառակը, տոկոսադրույքների բարձրացումը կարող է օգնել զսպել գնաճը և կանխել ակտիվների փուչիկները:

բ. Բաց շուկայի գործառնություններ. Կենտրոնական բանկերը գնում և վաճառում են պետական ​​արժեթղթեր բաց շուկայում՝ փողի առաջարկի և տոկոսադրույքների վրա ազդելու համար: Երբ կենտրոնական բանկը արժեթղթեր է գնում, այն գումար է ներարկում բանկային համակարգ՝ նվազեցնելով տոկոսադրույքները. երբ արժեթղթեր է վաճառում, համակարգից փող է կլանում՝ բարձրացնելով տոկոսադրույքները։

գ. Պահուստային պահանջներ. Կենտրոնական բանկերը սահմանում են պահուստի պահանջներ, որոնք որոշում են ավանդների նվազագույն չափը, որոնք բանկերը պետք է պահեն որպես պահուստ: Ճշգրտելով այս պահանջները՝ կենտրոնական բանկերը կարող են ազդել վարկավորման և փոխառության համար հասանելի փողի քանակի վրա:

3. Ազդեցությունը բանկային և ֆինանսական հաստատությունների վրա

Դրամավարկային քաղաքականությունն ուղղակիորեն ազդում է բանկերի և ֆինանսական հաստատությունների վրա մի քանի առումներով: Նախ, տոկոսադրույքների փոփոխությունները ազդում են փոխառության արժեքի և վարկավորման գործունեության շահութաբերության վրա: Ցածր տոկոսադրույքները կարող են խրախուսել սպառողներին և ձեռնարկություններին վարկեր վերցնել, ինչը կհանգեցնի բանկային ծառայությունների պահանջարկի աճին: Այնուամենայնիվ, ցածր տոկոսադրույքները կարող են նաև սեղմել բանկերի զուտ տոկոսային մարժաները՝ ազդելով շահութաբերության վրա:

Երկրորդ, բաց շուկայի գործառնությունները կարող են ազդել ֆինանսական շուկաների իրացվելիության և կայունության վրա: Երբ կենտրոնական բանկերը գնում են պետական ​​արժեթղթեր, նրանք փող են ներարկում ֆինանսական համակարգ՝ պոտենցիալ իջեցնելով տոկոսադրույքները և մեծացնելով վարկի մատչելիությունը: Ընդհակառակը, արժեթղթերի վաճառքը կարող է նվազեցնել իրացվելիությունը և հանգեցնել բարձր տոկոսադրույքների՝ ազդելով ֆինանսական հաստատությունների՝ վարկ տրամադրելու և ներդրումներ կատարելու կարողության վրա:

Երրորդ, պահուստային պահանջներն ազդում են բանկերի կողմից վարկ տրամադրելու միջոցների քանակի վրա՝ ազդելով վարկը ընդլայնելու նրանց կարողության վրա: Պահուստների ավելի բարձր պահանջները կարող են նվազեցնել վարկավորման համար հասանելի փողի քանակը՝ պոտենցիալ սահմանափակելով տնտեսական աճը և ներդրումները:

4. Հետևանքներ բիզնեսի ֆինանսների համար

Դրամավարկային քաղաքականությունը էական ազդեցություն ունի բիզնեսի ֆինանսավորման և ներդրումային որոշումների վրա: Տոկոսադրույքների փոփոխությունները կարող են ազդել կապիտալի արժեքի և բիզնեսի համար փոխառությունների մատչելիության վրա: Ցածր տոկոսադրույքները կարող են բիզնեսների համար ավելի էժան դարձնել ընդլայնման և կապիտալ ներդրումների ֆինանսավորումը` պոտենցիալ խթանելով բիզնես գործունեությունը և տնտեսական աճը:

Այնուամենայնիվ, դրամավարկային քաղաքականության ազդեցությունը բիզնեսի ֆինանսավորման վրա միատարր չէ բոլոր ոլորտներում: Որոշ ճյուղեր, ինչպիսիք են բնակարանաշինությունն ու շինարարությունը, կարող են շահել ցածր տոկոսադրույքներից, մինչդեռ մյուսները, ինչպիսիք են ֆինանսական ծառայությունները, կարող են բախվել ցածր տոկոսադրույքով միջավայրի պայմաններում եկամուտներ ստեղծելու հետ կապված մարտահրավերների հետ:

Ավելին, բիզնեսի ֆինանսավորման վերաբերյալ որոշումների վրա ազդում է վարկային և ներդրումային հնարավորությունների առկայությունը: Դրամավարկային քաղաքականությունը, որը հանգեցնում է վարկերի հասանելիության ավելացմանը, կարող է աջակցել բիզնեսի ընդլայնմանը և ներդրումներին, մինչդեռ վարկավորման ավելի խիստ պայմանները կարող են սահմանափակել բիզնեսի աճի հնարավորությունները:

5. Եզրակացություն

Դրամավարկային քաղաքականությունը կենտրոնական բանկերի համար կարևոր գործիք է տնտեսական պայմանները կառավարելու և այնպիսի հիմնական նպատակներին հասնելու համար, ինչպիսիք են կայուն գները, լիարժեք զբաղվածությունը և կայուն աճը: Դրամավարկային քաղաքականության, բանկային և ֆինանսական հաստատությունների և բիզնեսի ֆինանսավորման փոխազդեցության ըմբռնումը կարևոր է բիզնեսի, ներդրողների և ֆինանսական մասնագետների համար՝ դինամիկ տնտեսական լանդշաֆտը արդյունավետորեն նավարկելու համար: